Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Από το ευρώ θα βγούμε!

     Από το ευρώ θα βγούμε, παρά το ότι η Ευρώπη και σύμπας ο δυτικός κόσμος προσπαθεί να το αποτρέψει για διάφορους λόγους, των γεωπολιτικών συμπεριλαμβανoμένων.
       Μερικοί υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει την έξοδο. 'Οχι ακριβώς...
       Η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ναι!. Με την επιφύλαξη ότι απλά επιδιώκει (αυτό το οπoίο δεν απέκρυπταν και παλιότερα) και επιθυμεί. 'Οχι όμως ότι προετοιμάζει. Η προετοιμασία απαιτεί σχέδιο. Αυτοί είναι ανίκανοι και φυγόπονοι. Εξάλλου ο γνήσιος έλληνας αριστερός περνάει τη ζωή του σε διαβουλεύσεις, επικοινωνία με τις μάζες, θεωρίες και επιτελικά σχέδια, ήπιο και άγριο ακτιβισμό, ιδεολογικούς διαξιφισμούς. Δεν ξέρει να διοικήσει, δεν πιάνει μολύβι και χαρτί. δεν κάνει προσθέσεις και αφαιρέσεις. Απαξιώνει και στιγματίζει και όλους εκείνους τους επώνυμους και ανώνυμους τεχνοκράτες που ξέρουν να τα κάνουν όλα αυτά αν τους δοθούν οι κατάλληλες εντολές.
     'Αλλοι υποστηρίζουν ότι είναι πλέον θέμα αξιών και όχι αριθμών. 'Οχι!
      Αυτή τη στιγμή είναι θέμα καρέκλας, εξουσίας την οποία θα κρατήσουν με νύχια και με δόντια. Πρόκειται για τον απώτερο στόχο οποιουδήποτε λενινιστικών καταβολών μορφώματος. Με μια ματιά στην ιστορία γίνεται φανερό ότι οι περισσότερες αριστερές κυβερνήσεις -και κυρίως στις περιφερειακές χώρες - κυβέρνησαν και κυβερνούν αυταρχικά, σχεδόν δικτατορικά, εξαπολύοντας κυνήγι μαγισσών, υποφέροντας από σύνδρομο καταδίωξης, επικαλούμενες πραγματικούς και φανταστικούς εχθρούς, εσωτερικούς ή εξωτερικούς. Η Ελλάδα κατρακυλάει τη στιγμή που μιλάμε σε μια εθνολαΐκιστική φασιστική ατμόσφαιρα που καλλιεργούν συστηματικά και συνειδητά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ του Καμμένου.
      Διαπραγματεύονται μιλώντας για πολιτική λύση, αποφεύγοντας τους αριθμούς που είναι ανίκανοι και απρόθυμοι να διαχειριστούν απλά για να κερδίσουν χρόνο, ώστε να ντοπάρουν τον κόσμο,  να μισήσει ολοκληρωτικά την Ευρώπη και να ανατραπούν οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο λαός θέλει λύση εντός του ευρώ.
     Και στη γωνιά καραδοκεί η αγκαλιά της μαμάς Ρωσίας. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον παροξυσμού της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, αυτοκρατορικής μετάλλαξης της Τουρκίας και ασταθέστατων Βαλκανίων.